จำนวนการดูหน้าเว็บรวม

วันอังคารที่ 3 มกราคม พ.ศ. 2555

นี้ ไม่ใช่ พุทธวจน 2

        คำทำนายอนาคต   ได้ทำนายไว้ก่อน ปี ๒๕oo    ครึ่งพุทธกาล  คัดจากหนังสือโบราณที่เขียนขึ้นก่อน ปี พ.ศ.๒๕00
    
        เหตุวิบัติกิ่งสุดพุทธกาล  เยี่ยงโหราตาครูผู้รู้เหตุ   หมดขอบเขตจนกว่าอาวสานต์  อ่านแล้วจำ จำแล้วคิด  คิดแล้ววิจารณ์   เปรียบเหมือนการสร้างเกราะไว้ป้องกัน   มีฉันทะวิริยะทะมะตั้ง  อายุยังไม่สลายทำลายขันธ์   รักษาศีลภาวนาไม่อาธรรม  ทุกคืนวันเป็นนิจกิจการ..  ใครพบอ่านวานบอกผู้อื่นด้วย  เหมือนหนึ่งช่วยล้างทุกข์ให้สุขขี  เจริญพรภาวนาตามบาลี  จะได้มีวัฒนาถาวะโร  ใครเชื่อถ้อยฟังคำกระทำตาม  จะมีความสงบสุขหมดทุกข์โข  ดังองพระพุทธาสาวโก  ขึ้นมรรคโคตามหลักช่วยชักจูง  เหมือไพฑูรย์เพทายขยายแสง  ให้เห็นแจ้งตลอดขั้นขึ้นชั้นสูง.. 
  
  * ครึ่งยุคถึงกาลให้หลานคิดดู      บ้านเมืองเคืองเข็ญจำเป็นต้องรู้   ผู้ใดใครผู้ทั่วหน้าประชาชน  ห่างศีลไกลธรรมเหยียบย่ำผจญ    ตัดรอนทอนทนปี้ป่นยุบยับ  ราชสีห์จะเข้าป่ามฤคาไล่ขับ       กบไล่นายกลับเขียดรับตำแหน่ง   นาคราชพ่นพิษมืดมิดทั่วแหล่ง   จิตขุ่นใจแข็งเรี่ยวแรงทารุณ  ชั่วบาปหยาบช้าริษยาว้าวุ่น   โลกหมุนคนไหม้เพราะไร้ศีลธรรม  บ้านเมืองเคืองเข็ญคงเห็นเป็นกรรม    แข่งหน้ากระทำให้กรรมหมกมุ่น  ประมาทคาดหมายว่าไม่มีนรก     ผลมะเดื่อลูกดกสุกเรืองเหลืองดี  สกปรกภายในตัวหนอนบ่อนมี     หลานฟังให้ดีตานี้ปราศัย  
        บ้านร้อนเมืองร้าวเจ้าคงเข้าใจ    สร้างเหตุนำภัยภายในกันเอง  น้ำจะแรงลมจะร้ายให้คิดกลัวเกรง   ช้างสารทำเพลงอวดเก่งยศถา  เอาชื่อนายขายกินหมดสิ้นปัญญา  ทนายทำนาพยัฆคาคำรณ  มีทางคนไม่เดินหนาเคหาไม่มีคน  ฤดูฟ้าฝนไม่ตกตามกาล   นายไพร่บ่าวนายมิวายรำคาญ   นักพาลจะรานพุทธแสนสุดเคืองเข็ญ  ตลาดจะวายหลานชายคงเห็น      เหล็กกล้าเหล็กเป็นเคี่ยวเข็ญแก่กัน  โรคร้ายไข้แปลกผิดแผกทุกวัน  บ้านเมืองจะเสียขวัญให้พลันเกรงขาม     

      ใกล้กิ่งศาสนาท่านว่าจะเกิดความ  โจรร้ายคุกคามไฟลามบ้านเมือง      คนบ้าจะเป็นนายพลไพร่ตายเปลือง  อำมาตย์เจ้าเมืองจะได้เปลื้องเครื่องทรง  เพราะกรรมประมาทอาจทำให้หลง  จิตใจทนงเจ้าคงเดือดร้อน  มนุษย์ด้วยกันมิได้ผันผ่อน   เ็ป็นสมัยตัดรอนจองกรรมทำเวร  ทุจริตผิดทางมิอ้างกฏเกณฑ์..  พวกนายสมมุติเข้ายึดตำแหน่ง  โลกร้อนเมืองแรง   แข่งด่าว่ากันแย่งดีแย่งที่ใจจี้หุนหัน    ยิ่งรู้ยิ่งรันหักหันบั่นทอน  จิตใจไกลธรรมสร้างกรรมเดือดร้อน  ทุกชาติวุ่นว่อนย่ำยีบีฑา   แย่งน้ำแย่งดินทรัพย์สินนานา   เตรียมเครื่องยุทธนาเข่นฆ่าราวี   แบ่งชั้นวรรณะพระเจ้าไม่มี  สัมพันธ์ไมตรีจะขาดร้างห่างหาย  การบ้านการเมืองจะเกิดเคืองระคาย  สัตว์โลกทั้งหลายสองหน้าตาเดียว..  โลกหมุนหุนหันเพราะขันแข่งดี   ชีวิตประชากรเดือดร้อนเต็มที่     
       ทุกวันเดี่ยวนี้จะไม่มีผู้ปลอดภัย   ทุกประเทศบ้านเมืองมีแต่เรื่องร้อนใจ  ทุกถิ่นไม่สิ้นเหตุการณ์   ไม่ไว้ใจกันทั่วทุกถิ่นฐาน  ปลาในชลธารจะผุดพล่านกินคน  นักปราชญ์ราชครูมีสายหลายกล  ฤาษีเจ้ามนต์ต้องหนีร่นเข้าป่า  อาวุธพ่นพิษแผลงฤทธ์ออกมา  บ้านเรือนเคหาถูกทำลายเป็นจุล  ให้ระวังกันเถิดจะเกิดการว้าวุ่น  พ่อเจ้าแม่คุณรีบทำบุญให้ทาน  ฟังธรรมอบรมฝึกฝนสันดาน   จะได้แคล้วภัยพาลในกาลข้างหน้า   จะมีโรคร้ายไข้จับดับชีวา   เหล่าฝูงประชาจะยากเย็นเข็ญใจ   โลกจะร้อนเรื่องรบจบทั่วกันไป  ถึงว่าเราไทยภัยจะบังเกิดมา   คนกลางนครจะรอนเข้าป่า  จะลำบากยากยิ่งจริงๆหนา    ในกาลข้างหน้าหลานอย่าได้ทนง  เพศบวชวิปริตผิดกิจการสงค์  

     ชาติไทยจะยืนยงเพราะสามัคคี   พร้อมเนื้อพร้อมใจไม่ราญราวี  ไทยจะยืนยงเพราะมีพุทธศาสนา   ครูตาสั่งไว้อย่าได้ประมาท   สหประชาชาติก็มิอาจคุ้มกัน   แดงจะแรงขาวจะกล้ารบราฆ่าฟัน   ต่างชาติหุนหันร่วมกันทำลาย    ชีวิตพลเมืองตายเปลืองเหลือหลาย    ทหารตายล้านหมื่นแสน   ผู้ดีลิ่นแลนโลกแสนเคืองเข็ญ  ถึงผู้ดีก็อย่าหมายว่าไม่มีกรรมเวร    เป็นยุคเอียงเอนไม่มีเที่ยงธรรม  สัตว์โลกชุลมุนไปตามบุญกรรม   เพราะเหตุกระทำชั่วชัาลามก   ลัทธินานาหลานอย่าชูยก   โชคอับชาติตกให้หลานยกพุทธ    ถือศีลให้ดีจะมีความบริสุทธิ์     เพราะเหตุการณ์ยุทธไม่สิ้นสุดดินแดน    

     สงครามจะลามมาหาไทยเมืองแมน   ไทยจำนวนแสนสุดแสนเวทนา    เราไทยเดี่ยวนี้ดูดีสง่า   แต่เบาปัญญาตาไม่ยืดยาว   ฟังเถิดพวกเจ้าตาเล่าให้ฟัง   ไทยเราเดี่ยวนี้มิได้สมหวัง    ศรัตรูไทยยังให้ระวังจงดี    รอบรั้วประเทศขอบเขตไทยนี้..   ทุกชาติภาษาจะมาอุบไทย     ทั้งถิ่นเสือมองรอบทิศคิดเอาไทยกิน   เขาผลาญให้สิ้นเชื้อชาติศาสนา     ไทยเราเคยร้าวเหมือนตากล่าวมา     แต่กาลข้างหน้าจะร้ายกว่าไปอีก    จะกิ่งคอดรอดน้อยให้หลานคอยหลีก   เหล่ามนุษย์มีปีกจะย่ำยีบีฑา   ระวังไว้เถิดหลานในกาลข้างหน้า    พื้นน้ำดินฟ้าจะหมองราร่ำไป     นายครึ่งไพร่ท่อนโลกร้อนกันใหญ่      ไม่กลัวโทษร้ายสร้างกรรมทำเวร   ตายแล้วจะเกิดอีกหาทางหลีกเว้น    ให้ระวังข้างหน้าโลกาจะเป็นไฟ    ไม่ว่าผู้ใดให้ตั้งใจทำบุญ   รับศีลให้ทานอย่าพาลทารุณ   หลานต้องพึ่งบุญปกเกล้าเกศา    ในน้ำจะมีภัยไฟจะตกจากฟ้าตะกั่วเหล็กกล้าจะมผจญ..   

     บรรพบุรุษของไทยจิตใจกล้าหาญ   ศัตรูรุกรานไทยผ่านรอดมา    ชวนฟังชวนคิดตามลิขิตของตา    ขุนนางเท้าพระยาจะเร่ราพาตน    เขามีปีกหางบินกว้างทางบน     เอาชีวิตประชาชนตายแทนตนร่ำไป    ปากกล้าพากายแล่นผ่านแดนหนีภัย    ทั้งเด็กผู้ใหญ่ราษฏรร้อนรน      ต้องตายแทนนายมากมายเหลือล้น    ชีวิตทุกคนขุ่นแค้นแสนขัด    อุบาสกอุบาสิกาจะนิราห่างวัด    บ้านเมืองเคืองขัดจะพรากพลัดกันไป     เผ่าไทยคิดคดทรยศกับไทย     มีแต่ร้อนใจทุกไทยบ้านเรือน..  มนุษย์จะพลิกหน้านาวาจะพลิกใบ   มนุษย์ยศสูงใหญ่จะเสือกใส่ประชา        น้ำกลับเป็นพิษไฟติดลามป่า       ญาติวงศ์พงศาไม่สมาคมกัน         หักร้างห่างญาติอุกอาจบุกบั่น    พี่ก็รุกน้องก็รันห้ำหั่นต่ิอสู้       เชื้อสายจะขาดมิตรคิดเป็นศัตรู    ก้อนเส้าจะเป็นงูหนูเป็นราชสีห์      ผีเรือนผีบ้านจะรุกรานราวี          ผีดงพงพีจะรีบรี่เข้าเมือง       
        โลกหมุนกระเดื่องยักเยื้องกลับหลัง    ขุนนางต้องหนีออกคนนอกเข้าวัง  จรเข้คลานขึ้นฝั่ง      วังกลายเป็นหาดน้ำเซาะเข้าฝั่งตลิ่งพังพินาศ..  ทั่วโลกมณฑลจะดิ้นรนกันใหญ่   กิ่งกาลพุทธันให้พลันเตรียมตัว    พวกพาลจะหาญหัก      บ้านร้อนเมืองร้าวต้องเห็นประจักษ์จะแยกพุทธยึดพรรคมากร้ายยิ่งนัก     พื้นที่นกยูงเคยอยู่สะบายกาก็ไล่จิกตี        โคเถื่อนจะรุกรานโคบ้านเข้าป่า   ศาสนาเราไทยจะกิ่งไปชั่วคราว     เงินตราจะพลิกแพลงใบแดงกลับขาว   ต่างด้าวเสเพลไขว้เขวเหลือหลาย    ล่วงประเทศเขตขินเป็นถิ่นพากาย    มีชาติมากมายขยายมาไทย   ไทยเราใจดีมิเลือกหน้าชาติไหน    สมาคมเรื่อยไปจนไทยรำคาญ   นำเหตุมาให้ภายในถิ่นฐาน   ไทยจึงเดือดดาลเพราะไว้ใจกัน   ต่างด้าวจะรีดไทยไปนานๆวัน    บัณฑิตแปลกผันแปรหันเหตุการณ์   มานะรุมกลุ้มจิตคิดแต่จะรุกราน   ชาติแยกแตกพล่านเกิดการร้อนรนเอกราชทุกประเทศมีเหตุสับสน    เหยีบย่ำฝูงคนไร้ผลปกครอง นายก็ขูดไพร่ขูดมิพูดปรองดอง   มีแต่จองหองจ้องกรรมทำเวร ทุกเหล่าประชาบีฑาเคืองเข็ญ   จะมีแต่เอียงเอนโซเซทรุดซา..

            การทำนายผิดถูกอย่างไรหลานชายต้องรู้    อย่าว่าตาขู่อวดรู้อวดแรง    ใช่ตาทุจริตแกล้งคิดดัดแปลงอย่าดาอย่าแช่ง  ตาจะบอกกล่าวหลานรักทั้งหลายจะได้เรื่องราว   จะมีเหตุร้อนร้าวเหมือนตาเล่ามา    ต่อไปไม่นานในกาลข้างหน้า    จริงเท็จมิช้าหลานอย่าสงสัย    จะสับสนอลหม่านเหตุการณ์ภายใน   

     ขอให้เจริญสุขขาสถาพร    คิดดีจะเห็นกาลคิดนานจะเห็นกรณ์   จบคำว่าวรเหมือนกลอนพรรณา  คอยดูเถิดหลานในกาลข้างหน้า   เอวังรั้งราบรรณา../


Linkสรรรพคุณสมุณไพร

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น